Fesçi Tarağı

Dipsacus laciniatus

(Uyuz Otu)

Fesçi Tarağı (Dipsacus laciniatus) Hanımeligiller (Caprifoliaceae) ailesinden bir türdür. Türkiye΄de Istranca, Batı Karadeniz, Orta Karadeniz, Doğu Karadeniz, Asıl Ege, Yukarı Sakarya, Yukarı Fırat, Antalya ve Adana alt bölgelerinde yayılış gösterir.

Yeni gözlem bildir

Eymir Gölü / Ankara - Eylül 2015 Serdar Ölez

Morfoloji

2 m boylanabilen, iki yıllık, otsu bir Türdür. Gövdesi dik ve iğne dikenlidir. Sap yaprakları tabandan , derin loblu veya , kenarlar kıl uçlu dikenli, altta ana eksen boyunca iğne dikenlidir. Çiçeklenme Temmuz-Eylül ayları arasında; yumurta biçimli veya silindirik, 4-6 (-7) x 3-4 cm; leri düzensiz, 3-6 (-9) cm, mızraksı, yayılı veya yukarı doğru yükselen, nadiren çiçek kurulunu aşan; ndan çıkan ler uzun dikenli, çiçeklerden uzun, en üsttekiler diğerlerinden genellikle çok daha uzunca ve tutam halinde; çiçekler beyaz veya soluk pembe renklidir.

Gözlemler

Görseller

Karaşar / Beypazarı / Ankara
Serdar Ölez © Ağustos 2021 Dipsacus laciniatus | Fesçi Tarağı

Boğazkale / Çorum
Şule Ölez © Mart 2021 Dipsacus laciniatus | Fesçi Tarağı

Eymir Gölü / Ankara
Serdar Ölez © Eylül 2015 Dipsacus laciniatus | Fesçi Tarağı

Yukarı Gökdere / Isparta
Serdar Ölez © Temmuz 2019

Ekoloji/Habitat

50 - 1800 m yükseklikler arasında; yol kenarları, toprak yığınları, tarlalarda doğal gelişim göstermektedir.

Sınıflandırma

Eukarya
Plantae
Magnoliophyta
Magnoliopsida
Dipsacales
Caprifoliaceae
Dipsacus
Laciniatus

Koruma statüsü

TEHDİTE YAKIN
NEAR THREATENED
Bu türün neslinin yakın gelecekte doğada tükenme riski mevcuttur.

IUCN Nesli Tükenme Tehlikesi Altında Olan Türlerin Kırmızı Listesi Uluslararası Doğal Hayatı ve Doğal Kaynakları Koruma Birliği tarafından sürdürülmektedir.

Adlandırmalar

Bilimsel adlandırma

Dipsacus laciniatus L.

Sinonimler (Tam liste)

- Dipsacus microcephalus Martrin-Donos
- Dipsacus pseudosylvestris Schur

İngilizce

Cutleaf Teasel

Etimoloji ve kısaltmalar

Dipsacus cins adı Yunancada `susuzluk` anlamına gelen dipsa kelimesinden türetilmiştir; tabandan birleşik karşılıklı sap yapraklarının kupa şeklini alması, yağmur ve çiğ sırasında bu kupaya su dolmasına atıfta bulunur. Laciniatus Latincede `yırtık, saçaklı, karışık` anlamına gelen lacer kelimesinden türetilmiştir; sıklıkla yaprak kenar yapısına işaret eder. Bilimsel adlandırmada kullanılan L. kısaltması modern taksonominin babası, İsveçli bir botanikçi, doktor ve zoolog olan Carl Linnaeus´un (1707-1778) türü yayınlayan kişi olduğunu belirtmek için kullanılır.